Back home

Nou, we zijn weer terug in een rustig, georganiseerd, schoon en koud Nederland. Na 3,5 week India is dat niet heel erg om eerlijk te zijn, na al die drukte... Iedereen zei het al van te voren: als je terug komt in Nederland krijg je een cultuurshock, en inderdaad, ondanks dat ik weet hoe Nederland is, het is best weer even wennen aan de rust, de regeltjes en de kleurloosheid. India was een geweldige ervaring, maar na 3,5 week ben je wel echt toe aan wat rust. Het is er namelijk heeeel erg druk, vooral het verkeer is een grote chaos, en toch flikken ze het om geen ongelukken te veroorzaken. Ook is het heel vies en stinkt het er lekker, het gooit alle rotzooi namelijk maar waar het wilt, het spuugt, poept en plast lekker in het rond, de dode dieren liggen weg te rotten langs de kant van de weg en de levende dieren overleven op een heerlijk stuk plastic of karton. De hitte is ook bijna ondraaglijk, de armoede is echt, echt heel erg, en de mensen zijn zo opdringerig als ik weet niet wat. Als blanke ben je echt een toeristische attractie, en mensen maken dan ook schaamteloos foto's van je recht voor je gezicht. Maar ondanks dat het de negatieve dingen van het land zijn die opvallen, was het toch een geweldige ervaring. Het is een ontzettend kleurrijk land en het eten is om letterlijk je vingers bij af te likken (je eet daar namelijk ook gewoon met je handen). Tot zover een beetje hoe wij het land ervaren hebben. Vanuit Delhi waren we naar Leh in Ladakh gegaan, wat echt ontzettend mooi was. Helemaal geen India meer als je het ons vraagt, vanwege de relatieve rust, het lekkere weer en de hele andere mensen. De eerste dagen hebben we rustig aangedaan, omdat we goed moesten acclamatiseren en de derde dag hebben we een klim naar het paleis en het fort aangedurfd. Dag 4 konden we beginnen aan onze track. We waren afgezet in Jinchen, vanwaar we naar Rumbak zijn gelopen. Het was een erg makkelijke wandeling, maar door het lage zuurstofgehalte was het desondanks behoorlijk zwaar. We verbleven gedurende twee nachten bij een heel aardig en gastvrij gezin. De eerste dag hebben we wat in het dorp (ong 10 huizen) gehangen, waar de mensen gewoon nog allemaal een eigen koe of yak hebben voor de melk, waar ze hun eten gewoon halen uit de moestuin en waar ze hun ezels gebruiken voor de bagage mochten ze een dag naar de "grote" stad moeten voor de grotere boodschappen. De volgende dag wilden we naar de Kandala pass op ong 5000 meter. Helaas begon ik halverwege toch symptomen van AMS te vertonen, waardoor ik terugmoest naar de dichtsbijzijnde homestay. Heel erg balen natuurlijk, maar het is Elody gelukt om de top helemaal te beklimmen! Echt super knap! Zoals iedereen al zei, ik had het niet verwacht, ging het de volgende dag heel erg goed en bleek ik goed genoeg geacclamatiseerd te zijn. Omdat we om 3 uur in Jinchen werden opgehaald hadden we geen tijd om helemaal naar Stok La (ong 5000 m) te lopen, maar we zijn zover als we konden omhoog gegaan, en hebben nog wel een punt bereikt vanwaar we over de andere bergen konden kijken, wat heel erg mooi was. Die track was een grote struggle, voor iedereen die we onderweg tegen kwamen, maar het was zeker de moeite waard. Vanaf de top moesten we de uren durende afdaling maken naar Jinchen, vanwaaruit we weer naar Leh werden gebracht. De laatste dagen in Leh, hebben we ons in en rondom de stad vermaakt. Zo zijn we naar Thiksay geweest, met een van de grootste monastries, wat heel indrukwekkend was. Ook hebben we Chemdey aangedaan. Alles wat er nog te doen was in Leh hebben gedaan, zoals het bezichtigen van een aantal stupa's en de donkey sanctuary (wat bleek te bestaan uit 1 ezel). Onze laatste dag in India zijn we gevlogen naar Delhi in de vroege ochtend, waar we de plaats waar Gandhi zijn laatste dagen doorgebracht heeft bezocht hebben, waar we nog naar Qutab Minar zijn geweest en waar we van onze laatste maaltijd genoten hebben. Al met al was India een geweldige ervaring!
Groetjes Susanne